IV. Murad, tam bir at meraklısı ve usta bir binici idi. Hareket halinde iken bir attan diğer bir ata ayağı yere değmeden binebiliyordu. 300 kadar atı vardı. Cenazesinde atlarının kısmının eski Türk adetince eyerleri ters çevrildi ve cenazenin önünde yürütüldü.
Atlarından bazılarının isimleri, Rahişye, Evren, Saçlı, Doru, Mercan, Celalî, Guzî, Edhem, Hüma, Kapuağası Dorusu, Aslan Dorusu, Cebeli Doru, Kayfışoğlu Dorusu, Ağa Alacası, Şam Alacası, Aşkarı Behram, Dağlar Delisi, Sürahi-i Serefraz, Dilnevaz.
Kaynak: Kasım Bolat
