Bursa'yı devletin yeni başşehri yapan Orhan Gazi, şimdi lstanbul'a daha fazla sokulmak için o yönde fetihlere devam etti. Çünkü asıl hedef İstanbul idi. Bolu, Kandıra, Aydos zaptedildı. İznik kuşatıldı. Türkler'in Marmara kıyılarına dayandığını gören Bizans İmparatoru III. Andronikos, onları ne pahasına olursa olsun durdurmak için harekete geçti. Buyük bir ordu ile Pelenkanon (Maltepe)'a geldi. Sayıca az olan Türkler'i yeneceğinden, sürüp uzaklaştıracagından emindi. Bu savaşı Bizanslı tarihçiler şöyle anlatıyor:
"... Güzel bir yaz günüydü. Her taraf ağaçlarla, renk renk çiçeklerle süslenmişti. İmparator öyle bir günde Peıenkanon Ovası'na geldi, ordugahını kurdu ve geceyi orada geçirdi. Sabahleyin gün doğarken yamaçlarda Türkler'in önce halli sonra ağır piyadeleri göründü. Arkalarında da süvari birliği vardı..."
"Türkler uzaktan ok atıyor, ama fazla yanaşmıyor, sokulmuyorlardı. İmparator bunun sebebini anlamadı ve korktuklarını sanarak hareketi hızlandırdı. Öğlene doğru sıcak iyice artmış, Rum askerlerinde yorgunluk, bunalma başlamıştı. Orhan'ın bekledği de bu idi. Onları bilerek ve isleyerek bu duruma düşürmüş ve tepelerden inmemişti. Ama onlan bu halde görünce, dağlardan, tepelerden naralar atarak, ok yağdırarak bir sal gibi aktılar. Az sonra Dragos kıyılarında göğüs göğüse vuruşma başladı. Akşam karanlığı basarken Rumlar karargahlarına yöneldiler. Türkler işte bu sırada saldırıyı şiddetlendirdiler ve Bizans ordusunu tam bir bozguna uğrattılar. İki Bizans prensi ölmüştü. İmparatorun kendisi de ayağından ok isabetiyle yaralanmıştı. Bu durumda hayvanlarını, ağırlıklarını bırakarak kaçmaya başladılar. Sabahı beklemeden daha önceden hazır bulundurduktan kayıklara atlayarak canlarını kurtarmaya çalışlılar. O kadar hızlı kaçmışlardı ki bazıları durdukları yerde nefesleri tıkanarak öldü..."
"... Güzel bir yaz günüydü. Her taraf ağaçlarla, renk renk çiçeklerle süslenmişti. İmparator öyle bir günde Peıenkanon Ovası'na geldi, ordugahını kurdu ve geceyi orada geçirdi. Sabahleyin gün doğarken yamaçlarda Türkler'in önce halli sonra ağır piyadeleri göründü. Arkalarında da süvari birliği vardı..."
"Türkler uzaktan ok atıyor, ama fazla yanaşmıyor, sokulmuyorlardı. İmparator bunun sebebini anlamadı ve korktuklarını sanarak hareketi hızlandırdı. Öğlene doğru sıcak iyice artmış, Rum askerlerinde yorgunluk, bunalma başlamıştı. Orhan'ın bekledği de bu idi. Onları bilerek ve isleyerek bu duruma düşürmüş ve tepelerden inmemişti. Ama onlan bu halde görünce, dağlardan, tepelerden naralar atarak, ok yağdırarak bir sal gibi aktılar. Az sonra Dragos kıyılarında göğüs göğüse vuruşma başladı. Akşam karanlığı basarken Rumlar karargahlarına yöneldiler. Türkler işte bu sırada saldırıyı şiddetlendirdiler ve Bizans ordusunu tam bir bozguna uğrattılar. İki Bizans prensi ölmüştü. İmparatorun kendisi de ayağından ok isabetiyle yaralanmıştı. Bu durumda hayvanlarını, ağırlıklarını bırakarak kaçmaya başladılar. Sabahı beklemeden daha önceden hazır bulundurduktan kayıklara atlayarak canlarını kurtarmaya çalışlılar. O kadar hızlı kaçmışlardı ki bazıları durdukları yerde nefesleri tıkanarak öldü..."
